Procedury pomocy psychologiczno-pedagogicznej w Zespole Szkół Zawodowych im. Marii Skłodowskiej-Curie

 PODSTAWA PRAWNA

1. Rozporządzenie MEN z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placów­kach (Dz. U z 2017 r., poz. 1591).

2. Rozporządzenie MEN z dnia 31 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2017 r., poz. 1643).

3. Rozporządzenie MEN z dnia 31 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie indywidualnego obowiązkowego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2017 r., poz. 1656).

4. Art. 22 ust. 2 pkt 11 Ustawy z 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r., Nr 256, poz. 2572; ost. zm. Dz. U. z 2010r., Nr 148, poz. 991).

5. Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 60).

Rozdział I
ZASADY ORGANIZOWANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjono­wanie w szkole, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu szkoły oraz w środowisku społecznym.

2. Każdy nauczyciel (zwłaszcza wychowawca klasy) oraz specjalista zatrudniony w szkole (psycholog, pedagog) ma obowiązek prowadzić działania, których celem jest:

   1. rozpoznanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów, w tym szczególnie uzdolnionych;

   2. zaplanowanie sposobów ich zaspokajania.

3. Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.

4. Potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole wynika w szczególności:

   1. z niepełnosprawności;

   2. z niedostosowania społecznego;

   3. z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;

   4. z zaburzeń zachowania lub emocji;

   5. ze szczególnych uzdolnień;

   6. ze specyficznych trudności w uczeniu się;

   7. z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych;

   8. z choroby przewlekłej;

   9. z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;

   10. z niepowodzeń edukacyjnych;

   11. z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi;

   12. z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.

   13. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w szkole rodzicom/opiekunom prawnym uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu ich w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy udzielanej uczniom.

5. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest udzielana z inicjatywy (załącznik nr 1):

   1. ucznia;

   2. rodziców ucznia/opiekuna prawnego;

   3. dyrektora szkoły;

   4. nauczyciela, wychowawcy, grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem;

   5. pielęgniarki szkolnej;

   6. poradni psychologiczno-pedagogicznej;

   7. nauczyciela;

   8. pracownika socjalnego;

   9. asystenta rodziny;

   10. kuratora sądowego;

   11. organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotów działających na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

6. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna może być organizowana i udzielana we współpracy z:

   1. rodzicami /opiekunami prawnymi ucznia;

   2. poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi;

   3. placówkami doskonalenia nauczycieli;

   4. innymi szkołami i placówkami;

   5. organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami i podmiotami działającymi na rzecz rodziny i młodzieży.

7. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w szkole rodzicom i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w:

   1. rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych,

   2. rozwijaniu umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów.

   3. Wszelkie działania związane z pomocą psychologiczno-pedagogiczną na terenie szkoły koordynuje wychowawca klasy.

   4. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole udzielają pracujący z uczniem nauczyciele, wychowawcy klas, dyrekcja oraz specjaliści wykonujący w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności psycholog, pedagog.

Rozdział II
FORMY UDZIELANEJ POMOCY PRZEZ ZESPÓŁ PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNY

1. Uczniom pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

   1. zajęć rozwijających uzdolnienia;

   2. zajęć rozwijających umiejętności uczenia się;

   3. zajęć dydaktyczno-wyrównawczych;

   4. zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne;

   5. zajęć związanych z wyborem kierunku dalszego kształcenia /zawodu (doradca zawodowy);

   6. porad i konsultacji;

   7. warsztatów.

2. Przeznaczenie zajęć oraz liczebność grup uczniów na poszczególnych zajęciach:

   1. Zajęcia rozwijające uzdolnienia organizuje się dla uczniów szczególnie uzdolnionych. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8.

   2. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze - organizuje się dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 8.

   3. Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi, w tym specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 5.

   4. Zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne organizuje się dla uczniów przejawiających trudności w funkcjonowaniu społecznym. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10, chyba że zwiększenie liczby uczestników jest uzasadnione potrzebami uczniów.

   5. Inne zajęcia o charakterze terapeutycznym - organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi mających problemy w funkcjonowaniu w szkole oraz z aktywnym i pełnym uczestnictwem w życiu szkoły. Liczba uczestników zajęć nie może przekraczać 10.

3. Czas trwania zajęć:

   Godzina zajęć rozwijających uzdolnienia, zajęć rozwijających umiejętności uczenia się, zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, zajęć specjalistycznych oraz zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu trwa 45 minut (dopuszcza się prowadzenie tych zajęć w czasie dłuższym lub krótszym niż 45 minut, z zachowaniem ustalonego dla ucznia łącznego tygodniowego czasu tych zajęć, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami ucznia).

4. Zajęcia rozwijające uzdolnienia, zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się, zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze oraz zajęcia specjalistyczne prowadzą nauczyciele, wychowawcy i specjaliści posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju zajęć. Zajęcia te prowadzi się przy wykorzystaniu aktywizujących metod pracy.

5. Zindywidualizowana ścieżka kształcenia:

   1. Zindywidualizowana ścieżka kształcenia jest organizowana dla uczniów, którzy mogą uczęszczać do szkoły, ale ze względu na trudności w funkcjonowaniu wynikające w szczególności ze stanu zdrowia nie mogą realizować wszystkich zajęć edukacyjnych wspólnie z oddziałem szkolnym i wymagają dostosowania organizacji i procesu nauczania do ich specjalnych potrzeb edukacyjnych.

   2. Zindywidualizowana ścieżka kształcenia obejmuje wszystkie zajęcia edukacyjne, które są realizowane:

      1. wspólnie z oddziałem szkolnym

      2. indywidualnie z uczniem.

   3. Objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką wymaga opinii publicznej poradni, z której wynika potrzeba objęcia ucznia pomocą w tej formie. Do wniosku o wydanie tej opinii, dołącza się dokumentację określającą:

      1. trudności w funkcjonowaniu ucznia w szkole;

      2. w przypadku ucznia obejmowanego zindywidualizowaną ścieżką ze względu na stan zdrowia - także wpływ przebiegu choroby na funkcjonowanie ucznia w szkole oraz ograniczenia w zakresie możliwości udziału ucznia w zajęciach edukacyjnych wspólnie z oddziałem szkolnym;
      3. w przypadku ucznia uczęszczającego do szkoły - także opinię nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem o funkcjonowaniu ucznia w przedszkolu lub szkole.

   4. Uczeń objęty zindywidualizowaną ścieżką realizuje w danej szkole programy nauczania, z dostosowaniem metod i form ich realizacji do jego indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych, w szczególności potrzeb wynikających ze stanu zdrowia.

   5. Na wniosek rodziców/prawnych opiekunów ucznia dyrektor szkoły ustala, z uwzględnieniem opinii publicznej poradni, tygodniowy wymiar godzin zajęć edukacyjnych realizowanych indywidualnie z uczniem, uwzględniając konieczność realizacji przez ucznia podstawy programowej kształcenia ogólnego.

   6. Nauczyciele prowadzący zajęcia z uczniem objętym zindywidualizowaną ścieżką podejmują działania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania ucznia w szkole.

   7. Zindywidualizowanej ścieżki nie organizuje się dla:

      1. uczniów objętych kształceniem specjalnym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 127 ust. 19 pkt 2 ustawy - Prawo oświatowe;
      2. uczniów objętych indywidualnym nauczaniem zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 127 ust. 20 ustawy - Prawo oświatowe.

6. Rodzicom/opiekunom prawnym uczniów i nauczycielom pomoc psychologiczno- pedagogiczna jest udzielana w szkole w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.

7. Porady, konsultacje i warsztaty dla uczniów oraz ich rodziców/opiekunów prawnych prowadzą nauczyciele, wychowawcy i specjaliści (psycholog, pedagog).

8. Dyrektor szkoły organizuje wspomaganie szkoły w zakresie realizacji zadań z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej polegające na zaplanowaniu i przeprowadzeniu działań mających na celu poprawę jakości udzielanej pomocy psychologiczno- pedagogicznej.

9. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana rodzicom i nauczycielom w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń.

10. Porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia prowadzą nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści.

11. Do zadań nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów w szkole należy w szczególności:

    1. rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;

    2. określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;

    3. rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły lub placówki;

    4. podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;

    5. współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu przedszkola, szkoły lub placówki oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia oraz planowania dalszych działań.

12. Nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści w szkole prowadzą w szczególności obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniami mającą na celu rozpoznanie u uczniów:

    1. trudności w uczeniu się oraz ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, a także potencjału ucznia i jego zainteresowań,

    2. szczególnych uzdolnień,

    3. wspomaganie uczniów w wyborze kierunku kształcenia i zawodu w trakcie bieżącej pracy z uczniami.

13. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informują o tym wychowawcę klasy.

Rozdział III
PROCEDURA ORGANIZOWANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

1. Nauczyciele, w szczególności wychowawcy klas oraz specjaliści (psycholog, pedagog) rozpoznają odpowiednio indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz indywidualne możliwości psychofizyczne uczniów, w tym ich zainteresowania i uzdolnienia.

2. Nauczyciele, w szczególności wychowawcy klas oraz specjaliści (psycholog, pedagog) prowadzą w szczególności obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniami, mającą na celu rozpoznanie u uczniów:

   1. trudności w uczeniu się, w tym ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się,

   2. szczególnych uzdolnień.

3. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, odpowiednio nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udziela uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem i informuje o tym wychowawcę klasy.

4. Wychowawca klasy informuje innych nauczycieli lub specjalistów (psycholog, pedagog) o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem - jeżeli stwierdzi taką potrzebę, oraz we współpracy z nauczycielami lub specjalistami planuje i koordynuje pomoc psychologiczno-pedagogiczna w ramach zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów oraz bieżącej pracy z uczniem.

5. W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy, że konieczne jest objęcie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formach ujętych w rozdziale II, dyrektor szkoły ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane. Przy ustalaniu wymiaru poszczególnych form udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnia się wymiar godzin ustalony dla poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno- pedagogicznej.

6. Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno- pedagogicznej ustala dyrektor szkoły, biorąc pod uwagę określoną w arkuszu organizacji szkoły odpowiednio liczbę godzin zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz innych zajęć wspomagających proces kształcenia lub liczbę godzin zajęć prowadzonych przez nauczycieli (rozdział II, pkt. 3).

7. Wychowawca klasy oraz nauczyciele lub specjaliści, planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, współpracują z rodzicami/opiekunami prawnymi ucznia oraz - w zależności od potrzeb - z innymi nauczycielami i specjalistami, prowadzącymi zajęcia z uczniem, poradnią itp.

8. W przypadku gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną, wychowawca i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej wspierają nauczycieli obowiązkowych zajęć edukacyjnych w dostosowaniu sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych ucznia.

9. Nauczyciele i specjaliści udzielający pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi w formach, o których mowa w r. II, pkt 1, oceniają efektywność udzielonej pomocy i formułują wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia (załącznik nr 6).

10. W przypadku gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną w szkole, wychowawca klasy, planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno- pedagogicznej, uwzględnia wnioski dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.

11. W przypadku, gdy z wniosków, o których mowa w pkt 10 wynika, że mimo udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole nie następuje poprawa funkcjonowania ucznia, dyrektor szkoły, za zgodą rodziców/opiekunów prawnych ucznia, występuje do publicznej poradni z wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia.
    Wniosek o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia, zawiera informacje o:

    1. rozpoznanych indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych, możliwościach psychofizycznych ucznia oraz potencjale rozwojowym ucznia;

    2. występujących trudnościach w funkcjonowaniu ucznia w szkole lub szczególnych uzdolnieniach ucznia;

    3. działaniach podjętych przez nauczycieli i specjalistów w celu poprawy funkcjonowania ucznia w szkole, formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi w szkole, okresie ich udzielania oraz efektach podjętych działań i udzielanej pomocy;

    4. wnioskach dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia.

* Przepisy pkt 3-10. stosuje się odpowiednio do uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania lub opinię poradni, z tym że przy planowaniu udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnienia się także zalecenia zawarte w orzeczeniach lub opiniach poradni psychologiczno-pedagogicznych.

12. Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodnie z przepisami (Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 sierpnia 2014 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji).

13. O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną informuje się rodziców/ opiekunów prawnych ucznia.

14. O ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno- pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, dyrektor szkoły niezwłocznie informuje pisemnie rodziców/opiekunów prawnych ucznia (załącznik nr 7).

Rozdział IV
SZCZEGÓŁOWA PROCEDURA ORGANIZOWANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

A. Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy nie posiadają opinii opracowanej przez poradnię psychologiczno–pedagogiczną/specjalistyczną lub orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego

1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana na pisemny wniosek (załącznik nr 1):

   1. ucznia,

   2. rodziców ucznia,

   3. nauczyciela, wychowawcy, specjalisty prowadzącego z uczniem zajęcia,

   4. poradni psychologiczno-pedagogicznej,

   5. pracownika socjalnego,

   6. asystenta rodziny,

   7. kuratora sądowego.

2. Pomoc psychologiczno–pedagogiczna jest udzielana z inicjatywy:

   1. ucznia;

   2. rodziców ucznia;

   3. dyrektora;

   4. nauczyciela prowadzącego zajęcia z uczniem;

   5. pielęgniarki szkolnej;

   6. poradni;

   7. asystenta edukacji romskiej;

   8. pomocy nauczyciela;

   9. asystenta nauczyciela lub pomocy nauczyciela;

   10. pracownika socjalnego;

   11. asystenta rodziny;

   12. kuratora sądowego;

   13. organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotów działających na rzecz rodziny i młodzieży.

3. Potrzebę objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną rodzic, nauczyciel, wychowawca, specjalista, itd. zgłasza dyrektorowi szkoły przez złożenie w sekretariacie wniosku (załącznik nr 1).

4. Korzystanie z pomocy psychologiczno–pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.

5. Rodzic, jeżeli nie wyraża zgody na organizowanie w szkole pomocy psychologiczno–pedagogicznej lub z niej rezygnuje w trakcie udzielania, składa pisemny wniosek w tej sprawie (załącznik nr 2).

6. Nauczyciel, specjalista, wychowawca lub dyrektor szkoły po stwierdzeniu, że ucznia należy objąć pomocą psychologiczno-pedagogiczną może zorganizować spotkanie zespołu nauczycieli uczących ucznia oraz specjalistów (psycholog, pedagog).

7. Wychowawca koordynuje spotkanie ww. zespołu (punkt 6) oraz udziela dalszej pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

8. W przypadku stwierdzenia przez nauczyciela, specjalistę, wychowawcę, rodzica lub dyrektora szkoły, że uczeń powinien być objęty pomocą psychologiczno–pedagogiczną wychowawca razem ze specjalistami zatrudnionymi w szkole i wszystkimi nauczycielami uczącymi ucznia, w terminie – niezwłocznie, dokonuje wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, ustala sposób dostosowania wymagań edukacyjnych (załącznik nr 3) oraz ustala formy udzielania tej pomocy, okres jej udzielania oraz wymiar godzin.

9. Ze wstępną oceną poziomu funkcjonowania ucznia zapoznają się wszyscy nauczyciele pracujący z uczniem, a w swojej bieżącej pracy uwzględniają wskazówki do pracy zapisane w tym dokumencie, głównie dotyczące dostosowania wymagań edukacyjnych.

10. Pedagog, psycholog w oparciu o dokumentację prowadzoną przez wychowawców (załączniki nr 8,
    nr 1, nr 3), prowadzi ewidencję wszystkich uczniów w szkole, którym udzielana jest pomoc psychologiczno–pedagogiczna (załącznik nr 4).

11. Wychowawca, w formie pisemnej, np. przez e-dziennik informuje rodzica o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno–pedagogiczną oraz o ewentualnych zaplanowanych formach pomocy takich jak:

    1. zajęcia rozwijające uzdolnienia,

    2. zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się,

    3. zajęcia dydaktyczno–wyrównawcze,

    4. zajęcia specjalistyczne: korekcyjno–kompensacyjne, logopedyczne, socjoterapeutyczne, z terapii pedagogicznej.

12. Osobą odpowiedzialną za sposób zorganizowania i przebieg udzielanej pomocy psychologiczno–pedagogicznej jest wychowawca klasy działający w porozumieniu z zespołem ds. pomocy psychologiczno - pedagogicznej.

13. Wychowawca w porozumieniu z zespołem ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej odpowiada za właściwe prowadzenie dokumentacji ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

14. Właściwie prowadzona dokumentacja ucznia objętego pomocą psychologiczno‑pedagogiczną jest składowana przez wychowawców klas w gabinecie zastępcy dyrektora, a przechowywana w sekretariacie szkoły

15. Wychowawca wraz z zespołem ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej odpowiada za poprawność merytoryczną opracowanej wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia (załącznik nr 3).

16. Osobami odpowiedzialnymi za efekty udzielanej pomocy psychologiczno–pedagogicznej są osoby udzielające pomocy psychologiczno–pedagogicznej.

17. Nauczyciele/specjaliści, w wybrany przez siebie sposób, monitorują przebieg realizacji udzielanej pomocy psychologiczno–pedagogicznej uczniom z danego oddziału, jakość zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia uczniów, zajęć dydaktyczno–wyrównawczych, specjalistycznych, poprzez autoewaluację, stały monitoring, zbieranie informacji zwrotnych od rodziców i uczniów.

B. Organizowanie i udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów, którzy posiadają opinię opracowaną przez poradnię psychologiczno–pedagogiczną lub specjalistyczną.

1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, w przypadku posiadania przez ucznia/dziecko opinii wydanej przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną lub specjalistyczną jest udzielana po złożeniu przez rodzica wniosku (załącznik nr 1).

2. Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.

3. Jeżeli rodzic ucznia nie wyraża zgody na organizowanie przez szkołę pomocy psychologiczno – pedagogicznej, składa pisemny wniosek w tej sprawie (załącznik nr 2).

4. Wychowawca klasy koordynuje udzielanie dalszej pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

5. Wychowawca razem ze specjalistami zatrudnionymi w szkole i wszystkimi nauczycielami uczącymi ucznia/dziecko, w terminie – niezwłocznie, dokonuje wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia/dziecka (załącznik nr 3) oraz ustala formy udzielania pomocy, okres jej udzielania oraz wymiar godzin.

6. Osoby odpowiedzialne za poprawność merytoryczną opracowanej wstępnej oceny poziomu funkcjonowania ucznia/dziecka, to osoby sporządzające załącznik nr 3.

7. Pedagog, psycholog w oparciu o ewidencję prowadzoną przez wychowawców (załączniki nr 8, nr 1,
   nr 3)prowadzi ewidencję wszystkich uczniów w szkole, którym udzielana jest pomoc psychologiczno – pedagogiczna (załącznik nr 4).

8. Wychowawca, w formie pisemnej, np. przez e-dziennik informuje rodzica o zaplanowanych formach pomocy takich jak:

   1. zajęcia rozwijające uzdolnienia,

   2. zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się,

   3. zajęcia dydaktyczno–wyrównawcze,

   4. zajęcia specjalistyczne: korekcyjno–kompensacyjne, logopedyczne, socjoterapeutyczne, z terapii pedagogicznej.

9. Osobą odpowiedzialną za sposób zorganizowania i przebieg udzielanej pomocy psychologiczno–pedagogicznej jest wychowawca klasy działający w porozumieniu z zespołem ds. pomocy psychologiczno - pedagogicznej.

10. Wychowawca w porozumieniu z zespołem ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej odpowiada za właściwe prowadzenie dokumentacji ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

11. Właściwie prowadzona dokumentacja ucznia objętego pomocą psychologiczno‑pedagogiczną jest składowana, przez wychowawców klas, w gabinecie zastępcy dyrektora, a przechowywana w sekretariacie szkoły.

12. Osobami odpowiedzialnymi za efekty udzielanej pomocy psychologiczno–pedagogicznej są osoby udzielające pomocy psychologiczno–pedagogicznej.

13. Nauczyciele/specjaliści, w wybrany przez siebie sposób, monitorują przebieg realizacji udzielanej pomocy psychologiczno – pedagogicznej uczniom z danego oddziału, jakość zajęć rozwijających zainteresowania i uzdolnienia uczniów, zajęć dydaktyczno – wyrównawczych, specjalistycznych, rewalidacyjnych poprzez autoewaluację, stały monitoring, zbieranie informacji zwrotnych od rodziców i uczniów.

Rozdział V
ZADANIA NAUCZYCIELI I SPECJALISTÓW

1. Zadania nauczycieli, wychowawców i specjalistów w szkole :

   1. rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;
   2. określanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;
   3. rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły;
   4. podejmowanie działań sprzyjających rozwojowi kompetencji oraz potencjału uczniów w celu podnoszenia efektywności uczenia się i poprawy ich funkcjonowania;
   5. współpraca z poradnią w procesie diagnostycznym i postdiagnostycznym, w szczególności w zakresie oceny funkcjonowania uczniów, barier i ograniczeń w środowisku utrudniających funkcjonowanie uczniów i ich uczestnictwo w życiu szkoły oraz efektów działań podejmowanych w celu poprawy funkcjonowania ucznia oraz planowania dalszych działań.

2. Nauczyciele oraz specjaliści w szkole prowadzą w szczególności:

   1. obserwację pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniami mającą na celu rozpoznanie u uczniów:

      1. trudności w uczeniu się, w tym w przypadku uczniów klas I-III szkoły podstawowej deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych oraz ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, a także potencjału ucznia i jego zainteresowań,

      2. szczególnych uzdolnień,

   2. wspomaganie uczniów w wyborze kierunku dalszego kształcenia i zawodu w trakcie bieżącej pracy z uczniami.

3. Zadania pedagoga i psychologa:

   1. diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły;

   2. diagnozowanie sytuacji wychowawczych w szkole w celu rozwiązywania problemów wychowawczych stanowiących barierę i ograniczających aktywne i pełne uczestnictwo ucznia w życiu szkoły;

   3. udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;

   4. podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży;

   5. minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów;

   6. inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;

   7. pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów;

   8. wspieranie nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w:

      1. rozpoznawaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w życiu szkoły,

      2. udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

4. Zadania doradcy zawodowego :

   1. systematyczne diagnozowanie zapotrzebowania uczniów na informacje edukacyjne i zawodowe oraz pomoc w planowaniu kształcenia i kariery zawodowej;

   2. gromadzenie, aktualizacja i udostępnianie informacji edukacyjnych i zawodowych właściwych dla danego poziomu kształcenia;

   3. prowadzenie zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu z uwzględnieniem rozpoznanych mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów;

   4. koordynowanie działalności informacyjno-doradczej prowadzonej przez szkołę;

   5. współpraca z innymi nauczycielami w tworzeniu i zapewnieniu ciągłości działań w zakresie zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu;

   6. wspieranie nauczycieli, wychowawców i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Niniejsze procedury obowiązują od dnia 1 września 2017 r.

Opracowali:

Dariusz Szadkowski, psycholog

Malgorzatagorzata Magierska,pedagog